1.0 Pengenalan
Pendidikan prasekolah mula
berkembang di Eropah pada abad ke 19 dan
di Amerika pada abad ke 20. Ahli-ahli Falsafah Eropah yang terkenal
seperti Johann Heinrich Pestalozzi, Friedrich
Froebel dan Maria Montessori. Froebel adalah orang pertama mendirikan tadika di dunia iaitu di Negeri Jerman pada
tahun 1837 dan menamakan tadika itu Kindergarten yang bermaksud “Garden of
Children”. Prasekolah pertama didirikan di United Kingdom ditubuhkan oleh
Robert Own pada tahun 1816 di Daerah
Scotland dan diberi nama “The Infant School”.Manakala Amerika Syarikat,
Prasekolah pertama didirikan pada tahun 1850 oleh Carl Schruz dan pada tahun
1860, Elizabert Peabody membuka tadika di Boston.
Penubuhan
prasekolah di Eropah dan Amerika Syarikat tertumpu kepada kanak-kanak dari golongan
yang berada sahaja. Manakala kanak-kanak yang miskin terbiar dan tidak mendapat
pendidikan awal. Di ASEAN, pendidikan prasekolah bermula selepas peperangan
Dunia Kedua. Pada tahun 1900an,
prasekolah mula ditubuhkan di Filipina, Singapura dan Thailand sahaja. Manakala
di Malaysia, perkembangan pendidikan prasekolah bermula pada tahun 1940 an.Sejarah
Pendidikan Awal Kanak-Kanak bermula pada era 1950-an didorong oleh sistem
pendidikan British dan hanya dimonopoli oleh golongan yang berkemampuan sahaja
kerana pendidikan jenis ini memerlukan kos yang tinggi untuk membiayainya dan mendapat
perhatian yang lebih serius pada tahun 1984.
Konsep
pendidikan awal kanak-kanak di Malaysia adalah mengikut dua peringkat
berdasarkan tahap umur kanak-kanak. Peringkat yang pertama ialah Taman Asuhan
Kanak-kanak atau Taska untuk kanak-kanak yang bawah 4 tahun.Peringkat kedua
ialah Prasekolah atau Tadika untuk kanak-kanak yang berumur 4 hingga 6 tahun.
Tadika adalah sebenarnya untuk Taman Didikan Kanak-kanak. Bagi Jabatan Kemajuan
Masyarakat (KEMAS) dan Jabatan Perpaduan, mereka menamakan program awal
kanak-kanak sebagai Taman Bimbingan
Kanak-kanak atau pun Tabika secara ringkas.
Oleh
itu Pendidikan Prasekolah adalah satu program yang menyediakan pengalaman pembelajaran
kanak-kanak yang berumur 4 hingga 6 tahun dalam jangka masa satu tahun sebelum
masuk ke Tahun Satu di sekolah formal. Walaubagaimanapun, di malaysia terdapat
prasekolah jenis kerajaan iaitu KEMAS dan prasekolah bukan jenis kerajaan.
Contohnya Tadika Premier Montessori Bruang Heights di Melaka yang mengunakan
sepenuhnya pendekatan model montessori dalam sesi pembelajaran dan pengajaran.
2.0 Perkaitan Model-Model Prasekolah Luar Negara Dengan
Perbezaan Kanak-Kanak Lelaki Dan Kanak-Kanak Perempuan
2.1 Model Montessori
Model
Montessori telah dipelopori oleh Maria Montessori. Beliau dilahirkan di
Chiaravalle, Itali pada tahun 1870 dan pada tahun 1896, beliau telah menamatkan
pengajiannya dalam bidang perubatan seterusnya beliau menjadi seorang doktor
wanita pertama di Itali. Maria Montessori terkenal kerana penglibatan beliau
dalam pendidikan kanak-kanak. Disamping itu juga, beliau dicalonkan untuk
anugerah “Nobel Peace Prize” sebanyak
3 kali iaitu pada tahun 1949, 1950 dan 1951. Minatnya terhadap pendidikan
timbul apabila beliau bertugas mengendalikan kanak-kanak yang mengalami
kecacatan. Akhirnya beliau mendapati kaedah pengajaran yang digunakan dapat di
aplikasikan kepada kanak-kanak yang mengalami masalah kecacatan.Walaubagimanapun
beliau telah meninggal dunia di Belanda pada tahun 1952 namun perjuangannya
masih diteruskan lagi melalui “Association
Montessori Internationale (AMI)” di Amsterdam, Netherlands sehingga kini.
Matlamat
program ini adalah sebagai satu pembentukan individu yang menekankan intelektual
secara umum terhadap sesuatu subjek. Disamping itu juga, pengurusan bahan
dengan mengunakan bahan yang konkrit yang dibina khusus untuk mengajar. Antara
prinsip-prinsip terpenting Montessori adalah melalui pendekatan individu,
kepentingan tugas kehidupan yang sebenar dan kurikulum berteraskan
urutan-urutan sesuatu aktiviti tertentu. Selain itu, model yang mengunakan tiga
bentuk kurikulum iaitu menekankan aktiviti amali dalam sesi pembelajaran dan
pengajaran, mengunakan peralatan sensorial untuk membantu perkembangan dan
seterusnya melibatkan konseptual dan juga peralatan akedemik untuk memudahkan
pengajaran dapat disampaikan dengan berkesan kepada kanak-kanak.
Oleh
itu, guru-guru dilatih supaya menjadi seorang pemerhati yang teliti kepada
keperluan kanak-kanak serta menyediakan persekitaran yang membimbing
kanak-kanak untuk mudah menguasai kemahiran yang dibina daripada pengalaman
sebelumnya sekaligus membentuk asas tahap kemahiran berikutnya. Disamping itu
juga kanak-kanak digalakkan untuk memilih aktiviti yang diminati, mengikuti
urutan tertentu dalam penggunaan bahan bagi setiap aktiviti yang dijalankan,
serta mempraktikkan aktiviti supaya dapat mengekalkan pembelajaran.Di samping
itu juga, Beliau percaya bahawa pengalaman sangat penting dalam pendidikan
kanak-kanak serta kanak-kanak perlulah terlibat dalam aktiviti yang dapat
memberi peluang untuk mengendalikan bahan-bahan untuk menyelesaikan tugasan
yang diberikan.
Konsep
ini berkenaan dengan pengalaman membantu pembelajaran berdasarkan pada idea
bahawa kanak-kanak meniru realiti dengan cara memerhati serta mengikut
demonstrasi. Menurut Albert Bandura, kanak-kanak belajar dari pemerhatian.
Melalui keadah ini pembelajaran kanak-kanak itu lebih bermakna dan
mengembirakan. Dengan peninggalan Montessori iaitu kepercayaan pada kepentingan
setiap individu, penegasannya pada kepentingan penglibatan kanak-kanak dengan
bahan-bahan ciptaanya. Oleh itu, kanak-kanak boleh memilih ataupun melibatkan
diri dalam aktiviti sendiri tanpa belajar pada penglibatan kumpulan atau proses
demokratik.
Menurut
penulis, pendekatan yang digunakan oleh model montessori lebih berpihak kepada
kanak-kanak lelaki dan kanak-kanak perempuan. Hal ini kerana pendekatan ini
lebih kepada bermain sambil belajar serta mengunakan alatan bantu mengajar yang
mengunakkan deria serta bersesuaian dengan kanak-kanak lelaki dan kanak-kanak
perempuan. Seterusnya, hasil daripada pendekatan
ini membantu kanak-kanak untuk membentuk personaliti
kanak-kanak dimana personaliti melambangkan ciri-ciri keperibadian seseorang
termasuk gaya bercakap, tingkahlaku, gaya berfikir, gaya bertindak dan gaya
bekerja kanak-kanak.
Selain itu, dengan adanya kawalan orang
dewasa sangat minimal. Guru memberi kebebasan kepada kanak-kanak untuk meneroka pengalaman baru serta guru
memerhati kanak-kanak dari jauh dan hanya melibatkan diri sewaktu membuat
demonstrasi kepada kanak-kanak tentang bagaimana menggunakan alat-alat atau
bahan yang baru. Dengan ini,kanak-kanak dapat mengukuhkan lagi kemahiran sedia
ada serta mengalakkan kebolehan kanak-kanak berfikir secara kritis.
2.2 Model Reggio Emilia
Seterusnya model pendekatan Reggio
Emilia. Pendekatan ini diasaskan di Reggio Emilia yang terletak di Utara Itali
dibawah bimbingan Loris Malaguzzi dengan bantuan guru-guru lain dan ibubapa.
Kerjasama ini telah membentuk satu sistem pendidikan untuk kanak-kanak pada
peringkat awal iaitu 4 bulan hingga 6 tahun di bandar tersebut.(Prof.Madya Dr.Rohani Abdulah, 2007) Loris Malaguzzi
mengatakan bahawa kanak-kanak keperluan khas diberi keutamaan bagi menghadiri
sekolah ini.Sekolah ini berasaskan prinsip Sosial Konstructivis seperti Dewwy,
Montessori, Piaget dan Vygotsky.
Pendekatan
ini mengunakan tumpuan pendidikan yang berbeza kerana ia memberi tumpuan
terhadap potensi setiap kanak-kanak bukan secara umum serta melihat
pembelajaran kanak-kanak dalam konteks sistem yang menyeluruh iaitu keluarga,
rakan sebaya, persekitaran sekolah, komuniti dan masyarakt luar. Seterusnya
guru sedar akan potensi setiap kanak-kanak dibawa seliaan serta berperanan
untuk membina pengajaran dan persekitaran bagi mengalakkan pengalaman dan
pembelajaran kanak-kanak. Melalui program ini, ibubapa dilibatkan dalam
pengajaran dan pembelajaran, perancangan program serta pengurusan prasekolah.
Disamping
itu juga, ia menyediakan program kesihatan yang meliputi perubatan, pergigian,
kesihatan mental dan perkhidmatan
makanan bagi kanak-kanak prasekolah serta mengajar kanak-kanak cara-cara untuk
menjaga kesihatan diri dan pentingnya memakan makanan yang sesuai dan cara
menjaga gigi sendiri. Dalam pembelajaran setiap orang kanak-kanak menerima
pelbagai pengalaman individu untuk
memupuk perkembangan sosial, intelek, fizikal dan emosi. Malah program ini membantu
keluarga berusaha secara diri sendiri untuk
meningkatkan kualiti kehidupan. Oleh hal yang demikian persekitaran
fizikal diwujudkan untuk menimbulkan daya tarikan dan keseronokan yang boleh
diwujudkan hubungan kemanusiaan dan mengalakkan pembelajaran.
Model
ini juga berasaskan kepada beberapa prinsip iaitu kanak-kanak harus mempunyai
kawalan bagi pembelajarannya, kanak-kanak perolehi ilmu dan meneroka perkara
yang baru melalui pengalaman menyentuh, bergerak, melihat, dan mendengar.
Kanak-kanak dapat menjalinkan hubungan dikalangan mereka dan mendapat kebebasan
untuk mengekspresikan diri setiap kanak-kanak. Seterusnya ruang-ruang yang
digunakan untuk mengalakkan komunikasi penyusunan ruang dapat mengalakkan
kanak-kanak berkerja dalam kumpulan. Ini kerana ia dapat mengalakkan
kanak-kanak untuk peneroka sendiri, membuat penemuan, menyelesaikan masalah dan
kanak-kanak boleh membuat pemililhan tersendiri.
Standard pembelajaran lebih kepada berasaskan
projek dan berdasarkan minat kanak-kanak itu sendiri. Kurikulum berasaskan
projek akan membawa kanak-kanak berkerja dalam kumpulan kecil untuk meneroka
sesuatu konsep dan dijalankan dalam masa yang singkat atau lama. Oleh itu,
terdapat bengkel atau studio khas untuk mendokumentasikan hasil kerja mereka
dan setiap projek yang dijalankan merupakan hasil daripada persoalan-persoalan
yang dikemukakan oleh kanak-kanak.
Oleh
hal yang demikian, menurut penulis pendekatan dan pembelajaran ini lebih
memberi tumpuan kepada kanak-kanak lelaki berbanding daripada kanak-kanak
perempuan. Hal ini disebabkan tahap kecerdasan kanak-kanak lelaki lebih tinggi
berbanding dengan kanak-kanak perempuan. Kanak-kanak lelaki lebih banyak
mengunakan ruang dan persekitaran. Galton (1865), Alfred Binet dan Saimon serta
Teman (1961) menyatakan individu berbeza dari segi kecerdasan. Dalam masa yang
sama dapat di kategorikan untuk kanak-kanak lelaki dan kanak-kanak perempuan. (Razali, 2004) Witkin 1940 telah
mengenalpasti dua gaya kognitif iaitu gaya belajar bergantung latar dan latar
bebas. Kanak-kanak perempuan hanya memerlukan persekitaran yang sederhana
bersesuaian dengan tahap kecerdasan kanak-kanak yang lemah lembut.
Hal
ini kerana naluri lelaki lebih kepada aktiviti lasak, suka bermain, lebih
kepada bertukang dan memerlukan aktiviti yang mencabar untuk membina jati diri
kanak-kanak lelaki. Di Malaysia tidak dinafikan lagi dalam sesebuah prasekolah,
kanak-kanak lelaki tidaklah menonjol dari segi keputusan penilaian kognitif
sepanjang tahun disebabkan sistem pendekatan dan teknik pengajaran yang lebih
berpihak kepada kanak-kanak perempuan serta kurang memberi perhatian kepada
kanak-kanak lelaki.
2.3 Model Bank Street
Pendekatan Bank Street “development
intercaction” diasaskan untuk Head Start
dan program “Follow Through” oleh Elizabeth Gilkeson& associates di New
York. Program ini berdasarkan falsafah Kolej Pendidikan Bank Street, di New
York. Kurikulumnya berdasarkan kepada individu mengikut peringkat perkembangan
individu. Program ini lebih kepada pembelajaran secara berinteraksi. Dari segi
interaksi dengan orang lain program ini mempercayai bahawa kanak-kanak dapat
belajar dengan lebih berkesan melalui interaksi dengan rakan sebaya dan orang
dewasa dalam persekitaran yang dibentuk untuk menyediakan pelbagai kegiatan.
Seterusnya,
program ini berdasarkan kepada falsafah dan usaha yang bersungguh-sungguh untuk
memupuk perkembangan intelek dan sosio emosi kanak-kanak prasekolah. Penekanan
diberi kepada kemahiran kognitif, penghargaan kendiri, identiti, kecekapan
kendiri, desakan hati, keyakinan diri, reka cipta, produktiviti, autonomi dan
hubungan dengan orang lain. Disamping itu juga guru membuat penilaian yang
berterusan terhadap kemajuan kanak-kanak dan menyediakan aktiviti yang selari
dengan penilaian.
Disamping
itu juga model ini mengunakan pendekatan pelbagai bahan pembelajaran disediakan
untuk kanak-kanak yang di inovasikan oleh guru itu sendiri. Dalam masa yang
sama guru haruslah peka terhadap alat bantu mengajar semasa sesi pengajaran dan
pembelajaran di jalankan dalam bilik darjah. Pendekatan ini juga menyediakan
buku-buku bergambar dan mudah difahami oleh kanak-kanak. Kanak-kanak juga akan
berlaksanakan aktiviti secara individu dan berkumpulan bersama dengan orang
dewasa.Bukan itu sahaja, model ini juga mengunakan pendekatan tematik serta
pembelajaran berdasarkan tema dijalankan dengan menyepadukan aspek kurikulum.
Seterusnya
pemilihan tema adalah berasaskan perkara-perkara yang diminati oleh kanak-
kanak, pembelajaran berdasarkan sumber yang ada serta membawa kepada aktiviti
dan perbincangan. Selain itu ia berkaitan dengan kanak-kanak dan boleh difahami
oleh kanak-kanak . Ini akan membantu perkembangan pembelajaran konsep idea yang
lebih luas serta bersesuaian mengikut peringkat umur kanak-kanak. Disamping
itu, melalui interaksi dengan rakan sebaya dan orang dewasa menghasilkan
pembelajaran yang berkesan.
Menurut
penulis, model ini lebih kepada interaksi pembelajaran dan pembelajaran yang
bertema. Masyarakat Asia menganggap kanak-kanak lelaki mesti berani, dianggap
ketua keluarga, harapan yg tinggi. Namun kenyataanya, di sekolah murid lelaki
lebih nakal dan kurang berdisiplin, manakala murid perempuan lebih rajin dan
berdisiplin serta berjaya dalam pelajaran. Aktiviti pengajaran harus
disesuaikan dengan perkembangan jantina. Hal ini disebabkan tahap perkembangan
fizikal, kognitif, emosi dan sosial kanak-kanak lelaki lambat 2 tahun daripada
kanak-kanak perempuan sebelum akil baligh dan selepas akil baligh perkembangan
mereka hampir sama.
Maccoby
dan Jacklin (1974) kecergasan lisan kanak-kanak perempuan lebih baik daripada kanak-kanak lelaki, manakala kanak-kanak lelaki
lebih kepada kecerdasan ruang. Oleh itu, kanak-kanak perempuan lebih mudah
untuk berinteraksi degan orang lain. Lebih-lebih lagi perempuan akronim dengan
suka membebel, suka bergosip dan sebagainya. Model ini lebih berpihak kepada
kanak-kanak perempuan berbanding daripada kanak-kanak lelaki. Namun demikian,
model ini akan berpihak kepada kanak-kanak lelaki sekiranya guru memilih tema
yang bersesuaian dengan naluri kanak-kanak lelaki. Contohya, tema kenderaan,
robot dan sebagainya.
2.4 Model Cognitively Oriented Program
Model Cognitively Oriented Program
telah diasaskan oleh David Weikart dan Associates di Institute High Scope di
Ypsilanti, Michigan. Model ini mengunakan pendekatan yang memberi penekanan
kepada perkembangan kognitif kanak-kanak. Pendekatanya menjurus kepada tahap perkembangan
kognitif kanak-kanak yang bersesuaian. Selain itu, melatih kanak-kanak
bagaimana untuk mengurus masa dengan baik dan menginteprestasikan hubungan
diantara objek dengan peristiwa persekitaran.
Seterusnya
pendekatan yang digunakan adalah dengan berorentasikan bilik darjah dibahagikan
kepada sudut-sudut dengan setiap sudut. Oleh itu setiap sudut dilengkapi dengan
peralatan yang bersesuaian dengan tahap kanak-kanak dan setiap peralatan tidak
membahayakan kanak-kanak. Sudut bilik darjah terdiri daripada sudut rumah
tangga, sudut blok, sudut lukisan, sudut senyap, kawasan lapang ataupun luas,
sudut binaan, sudut muzik dan gerakan, sudut permainan pasir dan air serta
sudut binatang dan tanaman.
Selain
itu, terdapat beberapa bidang utama yang digunakan oleh pendekatan model ini.
Antaranya adalah melalui pembelajaran aktif dan bercerita dengan pengalaman
kanak-kanak. Kanak-kanak berpeluang belajar secara aktif dengan cara
pembelajaran yang menyeronokkan dan bermakna. Disamping itu juga, kanak-kanak
dapat meluahkan perasaan dengan kaedah bercerita pengalaman-pengalaman yang
sudah berlalu. Contohnya pembelajaran ataupun pengalaman lepas. Seterusnya
dengan mengambarkan pengalaman-pengalaman dan idea, membuat klasfikasi, membuat
seriasi, konsep nombor, hubungkait yang berkaitan dengan ruang dan memahami
unit-unit masa dan menyusun urutan-urutan peristiwa.
Kanak-kanak
dibiarkan melakukan aktiviti dengan sendiri. Contohnya mereka akan diberikan
plastisin untuk diterokai dan dimanipulasikan. Guru hanya sebagai pemerhati dan
hanya memperkenalkan sesuatu bahan tersebut kepada kanak-kanak. Model ini
berlandaskan lapan bidang dalam pendekatan iaitu pembelajaran akitif dimana
kanak-kanak belajar sendiri termasuklah melalui deria, memanipulasikan,
mencantum dan sebagainya. Meningkatkan bahasa
kanak-kanak dengan mengalakkan kanak-kanak bercakap dengan orang lain
tentang pengalaman bermakna serta mengambarkan pengalaman dan idea dengan
mengecam pergerakkan dan suara, main peranan dan melukis.
Disamping
itu, membuat klasifikasi dari perkara yang mudah sehingga perkara yang susah
serta membuat seriasi iaitu menyusun objek, membuat perbandingan mengikut
urutan. Selain itu, pendekatan melalui konsep nombor yang merupakan asas kepada
matematik berasaskan pengalaman konkrit serta hubung kait dengan ruang iaitu
kanak-kanak digalakkan memasang benda, mengasingkan benda, menyusun semula dan
membentuk semula objek. Seterusnya kanak-kanak mampu memahami unit-unit masa
dan menyurun urutan-urutan masa.
Menurut
penulis, model ini sesuai untuk kanak-kanak perempuan kerana pendekatan ini
mengaplikasikan peringkat perkembangan Jean Piaget dalam perkembangan kognitif
kanak-kanak. Dalam pandangan Piaget (1983) tahap-tahap perkembangan pemikiran
dapat dibezakan atas empat tahap, iaitu tahap pemikiran sensoris-motorik,
praoperasional, operasional konkrit, dan operasional formal. Perkembangan kognitif pada masa awal anak-anak
dinamakan tahap praoperasional (preoperational stage), yang berlangsung
dari usia 2 hingga 7 tahun.
Walaubagaimanapun semua kanak-kanak akan
melalui tahap peringkat perkembangan kognitif yang sama tetapi setiap individu
dapat mencapai tahap tersebut dalam masa yang berbeza. Kebanyakkannya
kanak-kanak perempuan lebih cepat bertumbuh dari pelbagai aspek berbanding
dengan kanak-kanak lelaki. Oleh itu, guru haruslah memilih aktiviti supaya dengan kebolehan berfikir dan keupayaan
kanak-kanak. Seterusnya menilai sejauh mana tahap perkembangan kognitif
kanak-kanak. Menurut Gardner (1983) dan Strenberg (1985) mengatakan kecerdasan
seseorang bergantung kepada proses menyelesaikan masalah atau konteks dimana
tingkah laku tersebut dilaksanakan dalam usaha individu mengubah persekitaran
supaya sampai ke tahap keselesaannya.
3.0 Cadangan Model ‘Helping
Boys Nurturing Girls’
Abad ini, realitinya sistem pendidikan
khususnya di negara penulis iaitu negara malaysia mengunakan pendekatan dalam
pembelajaran yang lebih berpihak kepada kanak-kanak perempuan. Oleh itu model
‘Helping Boys Nurturing Girls’ diwujudkan untuk membantu kanak-kanak lelaki dan
membelai kanak-kanak perempuan dari segi pendekatan kurikulum di prasekolah.
Penulis mencadangkan model montessori diaplikasikan dalam model ini. Menurut
Maria Mentessori kita dapat melihat semua kanak-kanak yang berusia 3 hingga 6
tahun mempunyai ciri-ciri yang universal dalam kehidupan mereka.
Pengalaman
awal kanak-kanak sangat penting sebagai persediaan ke arah persekolahan formal.
Oleh itu mempelbagaikan pendekatan dalam pembelajaran diperlukan untuk membantu
kanak-kanak belajar. Oleh itu model ini menekankan kepada kaedah yang sesuai
dengan masalah pembelajaran kanak-kanak iaitu membantu kanak-kanak untuk
menyelesaikan cara mereka untuk belajar. Selain itu, bahan mengajar yang
digunakan mempunyai keperluan khas dengan mengunakan deria. Hal ini kerana
merangsang perkembangan motor halus kanak-kanak. Disamping itu juga,
mengutamakan latihan daya peglihatan, pendengaran dan sentuhan dalam
pembelajaran memudahkan kanak-kanak untuk mempelajari sesuatu perkara yang baru
kerana ia berkaitan dengan pengalaman hidup sebenar.
Matlamat
model ini penting untuk perkembangan individu secara menyeluruh yang merangkumi
aspek fizikal, sosial, emosi dan intelek. Selain itu, program ini juga
memperkembangkan dari aspek penumpuan kanak-kanak semasa belajar. Contohnya,
kerap bertanya dengan kanak-kanak lelaki untuk menghindarkan mereka berasa
bosan serta tidak mengambil masa yang banyak untuk bercakap dan menyelitkan
aktiviti bermain yang dapat menarik perhatian untuk menumpukan perhatian semasa
sesi pengajaran dan pembelajaran. Melalui aktiviti bermain, ia dapat
meningkatkan motivasi kanak-kanak lelaki untuk belajar. Seterusnya dari
konsep membuat pemerhatian. Pembelajaran
kanak-kanak lebih bermakna dan mengembirakan dari pembelajaran melalui
pemerhatian. Kanak-kanak mampu meneroka sendiri dan merangsang kanak-kanak
untuk berfikir. Contohnya guru menjalankan aktiviti demonstrasi terhadap
kanak-kanak.
Selain
itu, memperkembangkan kesedaran dari segi susunan dan aktiviti, koordinasi
badan, kesedaran dari segi tanggapan dan kemahiran amali untuk kanak-kanak
lelaki. Selain itu memperkembangkannya dari segi konsep matematik, kemahiran
bahasa, menulis, membaca bagi kanak-kanak perempuan. Seterusnya, kebiasaan dari
segi seni kreatif, kefahaman mengenai alam semula jadi dalam persekitaran serta
memahami sains sosial dan membekalkan pengalaman dari segi kemahiran berfikir
secara kritikal melalui teknik penyelesaian masalah. Seterusnnya suasana
persekitaran program juga mempunyai kawasan yang mengembirakan, ceria, luas
supaya kanak-kanak boleh bergerak dengan bebas derta dilengkapi dengan taman
permainan dan tempat untuk berkebun.
Persekitaran
prasekolaah sangat penting untuk merangsang pembelajaran kanak-kanak. Walaupun
demikan, hiasan bilik darjah tidak berpihak kepada kanak-kanak perempuan
sahaja. Namun membantu kanak-kanak lelaki dari segi mencampur adukkan hiasan
berunsurkan minat kanak-kanak lelaki. Peralatan seperti meja, almari, sinki
basuh tangan, papan hitam dan sebagainya bersesuaian dengan tahap umur
kanak-kanak untuk memudahkan mereka mencapai sesuatu peralatan serta
mengelakkan sebarang kemalangan berlaku semasa proses pembelajaran dan pengajaran.
Disamping itu juga, membentuk aktiviti yang boleh membentuk kanak-kanak samada
melibatkan diri secara perseorangan ataupun berkumpulan.Kanak-kanak juga bebas
untuk memilih aktiviti-aktiviti yang disukai sekaligus kanak-kanak yang muda
mempelajari aktiviti tertentu melalui pemerhatian dan peniruan rakan-rakan yang
lebih tua.
Melalui
model ini, peranan guru sangat penting untuk mengawal keadaan kanak-kanak serta
memerhati kanak-kanak dari jauh dan melibatkan semasa membuat demontrasi
terhadap kanak-kanak. Walaubagaimanapun guru tidak akan memuji kanak-kanak
kerana matlamat aktiviti adalah untuk mendapatkan motivasi intristrik.
Seterusnya, bahan-bahan yang digunakan juga mempunyai ciri-ciri khusus tidak
membahayakan dan berfungsi untuk menjadi alat bantu mengajar. Apabila
kanak-kanak melakukan sesuatu perkara, mereka akan mendapat maklumat setelah
berjaya melalukan sesuatu aktiviti. Pengunaan bahan-bahan semua jadi ditekankan
dalam model ini.
Seterusnya
dari segi kurikulum terbahagi kepada beberapa set aktiviti iaitu pembelajaran
yang berkaitan dengan hidup sebenar, pembelajaran yang berkaitan dengan deria
dan pembelajaran yang bercorak akedemik. Aktiviti kehidupan harian adalah
berbentuk pratikal. Bagi aktiviti kanak-kanak lelaki dan kanak-kanak perempuan
ialah membutang baju, memasang tali kasut, memgilap kasut dan menyikat rambut.
Selain itu aktiviti khususnya untuk kanak-kanak lelaki adalah memcuci tingkap,
menyusun meja dan kerusi, mengelap meja dan mengangkat barang mainan. Manakala
untuk kanak-kanak perempuan iaitu menyapu sampah dan mengemas meja.
Selain
itu, kurikulum dari segi bahan deria adalah untuk memperkembangkan deria
kanak-kanak melalui alat bantu mengajar seperti Pink Interlocking, cubes tower
dan Nester untuk kanak-kanak perempuan. Namun kanak-kanak lelaki boleh membantu
kanak-kanak perempuan untuk mengangkat mainan tersebut dan simpan pada rak yang
disediakan. Bagi kanak-kanak lelaki dan kanak-kanak perempuan boleh mengunakan
alat bantu mengajar dengan mengunakan Wooden Shapes dan Numbers untuk mata
pelajaran matematik. Bagi kanak-kanak lelaki, tambahkan aktiviti dengan membawa
kanak-kaak keluar dari bilik darjah untuk mengutip batu, daun dan sebagainya
mengikut jumlah yang ditetapkan oleh guru tersebut. Hal ini dapat membantu
kanak-kanak lelaki dan meningkatkan tahap perkembangan motor kanak-kanak.
Seterusnya,
bagi alat bantu mengajar seperti butterfly wave, tray puzzle dan fruits 3.D
felt motif set, kanak-kanak perempuan dan kanak-kanak lelaki boleh melaksanakan
aktivti tersebut di dalam bilik darjah dengan situasi yang berbeza. Dengan
mengunakan model membantu kanak-kanak lelaki membelai kanak-kanak perempuan,
aktiviti ini dijalankan dalam kumpulan. Setiap kumpulan terdiri
sekurang-kurangnya satu kanak-kanak lelaki sebagai ketua kumpulan. Sebagai
ketua kumpulan haruslah mempunyai daya kecerdasan dan kekuatan dari segi
fizikal. Contohnya, guru mengarahkan setiap kumpulan untuk menyelesaikan puzzle
secara bertanding, apabila selesai menyusun, ketua kumpulan akan berlari ke
hadapan kelas dan menunjukkan hasil kerja mereka. Bagi kumpulan yang pantas
akan memenangi pertandingan tersebut.
Bagi first
storytime book dan cd set juga haruslah mengandungi unsur-unsur naluri
kanak-kanak lelaki dan kanak-kanak perempuan. Dalam pembelajaran, selagi tidak
melibatkan aktiviti luar kelas dan tidak lasak dengan hanya fokus dengan naluri
kanak-kanak lelaki, kanak-kanak perempuan masih boleh mengikut rentak ataupun
gaya belajar kanak-kanak lelaki, berbanding daripada kanak-kanak lelaki tidak
mampu mengikut gaya belajar kanak-kanak perempuan. Seterusnya, alat bantu
mengajar 3-D dapat meningkatkan lagi
tahap perkembangan motor kasar kanak-kanak. Contohnya, Ten ring Puzzle Stacker,
Wood Sequence Patterns dan Bead dapat membantu kanak-kanak lelaki untuk
meneroka dan membina kemahiran sedia ada. Hal ini kerana tingkah laku
kanak-kanak merupakan satu usaha untuk mempelajari mengenai persekitaran dengan
mengunakan tangan mereka.
4.0 Contoh Rutin
Harian
Masa
|
Rutin
|
8.30am-9.00am
(Ketibaan tidak termasuk dalam rutin harian)
|
1.Ketibaan
-Ketibaan kanak-kanak
-Tukis nama
-kanak-kanak perempuan dan kanak-kanak lelaki memilih
aktiviti yang diminati yang sudah disediakan atas meja
-Kanak-kanak perempuan:minum susu
-Kanak-kanak lelaki:minum milo
|
9.00am-9.10am
(10 minit)
|
2.Persediaan
awal/Rutin
-Kemaskan minuman
-Cuci tangan
-Perhimpunan. Menyanyi lagu ‘negaraku’ dan lagu
prasekolah
-Kanak-kanak lelaki: Menaikkan bendera semasa menyanyi
lagu
-Doa dan kalender
|
9.10am-9.30am
(20 minit)
|
3.Perbualan
Pagi
- Perbualan awal mengenai tema ataupun isu semasa
-Bersoal jawab dengan pengalaman lalu
-Peraturan
-Penerangan aktiviti sepanjang hari tersebut
-Mengucapkan selamat Hari jadi kepada yang menyambut
hari lahir pada hari tersebut
|
9.30am-10.00am
(30 minit)
|
4.Aktiviti
dalam kelas (Bahasa Melayu)
-Mengenal jenis buah-buahan dengan mengunakan Fruits
3-D Felt Motif set
-Guru membentuk kumpulan
-Kanak-kanak perempuan: berkumpul dalam kumpulan
-Kanak-kanak lelaki: mengambil dan mengangkat bahan
maujud ditempat masing-masing
-Bermain
|
10.00am-10.30am
(30 minit)
|
5.Makan
- Doa makan sebelum dan selepas
-Gosok gigi
6.Rehat
-Kanak-kanak perempuan: sudut literasi, bahan bacaan
-Kanak-kanak lelaki: Bermain kereta mainan
|
10.30am-11.00am
(30minit)
|
7.Aktiviti
dalam kelas (Matematik)
-Mengenal bentuk dan nombor dengan mengunakan Wooden
Shapes dan nombor
-Kanak-kanak perempuan: Mengunakan alat bantu mengajar
dalam kelas dengan perhatian pembantu prasekolah
-Kanak-kanak lelaki: Mengambil daun ataupun batu di
luar kelas mengikut jumlah yang ditetapkan oleh guru dengan perhatian guru
|
11.00am-11.30am
(30 minit)
|
8.Aktiviti
luar kelas (Aktiviti Fizikal)
-Kanak-kanak menyiram bunga di kawasan prasekolah
-Kanak-kanak perempuan: Mengembur bunga
-Kanak-kanak lelaki: Mengangkat dan menyembur bunga
|
11.30am-11.50am
(20 minit)
|
9.Aktiviti
dalam kelas (Bahasa Inggeris)
-Kanak-kanak mendengar cerita
-Kanak-kanak perempuan: Mendengar dan meneroka sendiri
-Kanak-kanak lelaki: Melakonkan semula cerita tersebut
|
11.50am-12.00am
(10 minit)
|
10.Refleksi
-Imbas kembali aktiviti
-Pesanan untuk keesokan hari
-Berkemas
-Doa
-Kanak-kanak perempuan: Mengemas meja
-Kanak-kanak lelaki: Menyimpan barang-barang yang
digunakan ke dalam rak tertentu
|
12.00am
|
11.Selamat
tinggal “Home sweet home”
-Penglibatan ibubapa
|
Implikasi daripada rutin harian ini
membawa kepada membantu kanak-kanak lelaki dan membelai kanak-kanak perempuan
dari segi kurikulum untuk menekankan peranan kanak-kanak mengikut jantina.
Menerapkan nilai untuk menonjolkan setiap perbezaan individu mempunyai peranan
watak tertentu. Disamping itu juga, membantu kanak-kanak untuk meneroka
kemahiran dan pengalaman baru melalui kurikulum yang berasakan kepada naluri
kanak-kanak sekaligus membelai kanak-kanak perempuan dengan memberikan aktiviti
yang bersesuaian dengan tahap kecerdasan fizikal kanak-kanak perempuan.
Disamping itu juga, memudahkan
kanak-kanak lelaki supaya belajar sesuatu pengalaman baru tanpa paksaan untuk
mengikut gaya pembelajaran kanak-kanak perempuan. Gaya pembelajaran kanak-kanak
perempuan dan gaya pembelajaran kanak-kanak lelaki adalah berbeza dan
memerlukan pendekatan yang berbeza kepada kanak-kanak. Kaedah mengajar dengan mengunakan
deria sangat menyeronokan. Apabila kaedah mengajar ini di variasikan kepada kurikulum
yang tidak menyebelai pihak iaitu bersesuaian dengan kedua-dua pihak samada
kanak-kanak perempuan ataupun kanak-kanak lelaki .
Selain itu, melalui sensori deria
juga kanak-kanak dapat menyentuh, mendengar, melihat ,menghidu, merasa dan
keseimbangan. Ransangan pelbagai deria yang bersesuaian yang diberikan dalam
suasana kasih sayang dan penjagaan rapi kepada kanak-kanak perempuan terhadap
keperluan kanak-kanak bagi membantu perkembangan otaknya. Persekitaran dan
ruang yang luas terhadap kanak-kanak lelaki membantu memperkembangkan tahap
emosi kanak-kanak serta tabah menghadapi cabaran.
5.0
Kepentingan
Model ‘Helping Boys Nurturing Girls’
Model ini
merupakan usaha berterusan untuk membantu kanak-kanak lelaki supaya tidak
dipinggirkan dalam pendidikan. Hal ini terbukti, kebanyakkanya pelajar-pelajar
yang memasuki ke menara gading adalah dalam kalangan perempuan. Ada pun dalam
bilangan yang sedikit, hal ini kerana berpunca dari prasekolah yang tidak
menjurus kepada kurikulum kanak-kanak lelaki menyebabkan kanak-kanak tersebut
hilang minat untuk teruskan pembelajaran ke sekolah rendah, sekolah menengah
dan seterusnya ke institusi pengajian tinggi disebabkan kurikulum pengajaran
dan teknik yang digunakan tidak menarik perhatian dan bersesuaian dengan naluri
kanak-kanak lelaki.
Model ini penting bagi menekankan
pembelajaran penerokaan kepada persekitaran bagi membolehkan kanak-kanak lelaki
dan kanak-kanak perempuan belajar menurut naluri dan minat masing-masing. Beberapa kajian
menunjukkan kanak-kanak lelaki lebih berkemungkinan menghadapi masalah
penyesuaian kepada kehidupan sekolah berbanding perempuan di peringkat awal
persekolahan. Ini disebabkan
persekitaran bilik darjah memerlukan disiplin yang kurang digalakkan dalam
proses sosialisasi awal kanak-kanak lelaki berbanding kanak-kanak
perempuan. Walaubagaimanapun,
kanak-kanak lelaki menerima lebih perhatian daripada guru, sama ada berbentuk positif
atau negatif. Mereka juga menjadi orang
utama dalam bilik darjah, dengan guru cenderung lebih berinteraksi dengan
kanak-kanak lelaki (Frazier and Sadker, 1973; Sadker et al., 1986).
Seterusnya, Model ini dapat membentuk
jati diri kanak-kanak lelaki untuk bertindak mengikut peranan mereka dan tidak
terikut-ikut kepada perwatakan berlainan jantina. Menurut penulis,
kebanyakkannya lelaki yang memasuki ke Institusi Tinggi lebih kepada perwatakan
keperempuanan. Oleh itu, hasil daripada model “helping boys nurturing girls”
kanak-kanak lelaki dapat membentuk satu ciri yang universel, bekalan untuk masa
yang akan datang. Selain itu, model ini memperkembangkan lagi potensi
kanak-kanak secara menyeluruh dan bersepadu untuk mewujudkan insan yang
seimbang dan harmonis dari segi intelek, rohani, emosi dan jasmani. Disamping
itu, melahirkan rakyat yang berilmu pengetahuan, berakhlak mulia,
bertanggungjawab, berketrampilan dan berkeupayaan mencapai kesejahteraan diri
serta memberi sumbangan terhadap keharmonian dan kemakmuran keluarga, masyarakat
dan negara iaitu mendapat pendidikan terus sehingga ke universiti.
6.0 Kesimpulan
Tuntasnya, pendidikan
prasekolah penting bagi kanak-kanak yang berumur 4 hingga 6 tahun untuk
memberikan kemahiran asas seperti menulis, membaca dan megira. Hal ini sebagai
satu persediaan ke peringkat persekolahan seterusnya iaitu persekolahan formal
di sekolah rendah. Pendekatan dan kaedah pengajaran yang digunakan oleh
sesebuah model prasekolah yang dilaksanakan oleh guru haruslah menarik minat
kanak-kanak dan bersesuaian dengan tahap kognitif kanak-kanak. Jangan mengajar
aras yang terlalu tinggi ataupun terlalu rendah. Selain itu, pendidikan
prasekolah ini menghasilkan suasana persekitaran yang menyeronokan dan
kanak-kanak mendapat pembelajaran yang bermakna. Disamping itu kurikulum yang
digunakan dalam sesebuah prasekolah mempengaruhi perkembangan kanak-kanak dari
segi jasmani, emosi, sosial, rohani dan intelek kanak-kanak. Pada tahap ini
merupakan masa kritikal bagi kanak-kanak untuk meneroka pengalaman baru. Sebanyak mana skema yang diperolehi oleh
kanak-kanak pada tahap prasekolah akan disimpan untuk persediaan ke
persekolahan formal. Ia memudahkan
kanak-kanak untuk mengintepresi kemahiran asas agar mampu menyelesaikan masalah
bergantung bagaimana kanak-kanak mengasimilasi dan mengadaptasi skema yang
diperolehi oleh kanak-kanak itu sendiri untuk menghasilkan keseimbangan
terhadap tingkah laku kanak-kanak.
7.0 Bibliografi
Prof.Madya Dr.Rohani
Abdulah, Nani Menon & Mohd.Sharani Ahmad. (2007). Panduan Kurikulum Prasekolah. PTS
PROFESSIONAL Publishing Shd.Bhd.
Ramlah
Jantan & Mahani Razali. (2004). Psikologi Pendidikan-Pendekatan Kontemporari. Perak:
McGraw-Hill(Malaysia) Sdn.Bhd.
Zakri Bin Mohd Zain. (2011). Perancangan, Penubuhan Dan Pengurusan Prasekolah
I.Port Dickson:Diploma Pendidikan Prasekolah Kolej UNITI
Fatimah Abdullah, Sarnon,M.,Hoesni,
S.M & Wan Azreena W.J.(Jidil 3, Bilang 1,
2008) Dari halaman rumah ke hadapan
layar:Pola bermain dan fungsinya
kepada perkembangan kanak. Sumber journal pendidikan: http://pkukmweb.ukm.my/ebangi/papers/2008/fatimah08.pdf